Το γράμμα από τον Άη Βασίλη δεν είναι απλώς ένα χριστουγεννιάτικο κείμενο.
Είναι μια μικρή ιστορία που ψιθυρίζει στο παιδί τη δική του δύναμη.
Και κάθε φορά γεννιέται από την αρχή χωρίς πρότυπα, χωρίς έτοιμες φόρμες, μόνο με αλήθεια και μαγεία.
Ξεκινάω πάντα από τον γονιό:
«Πες μου λίγα πράγματα για το παιδί σου».
Και τότε ξετυλίγονται εικόνες:
ένα κορίτσι με γυαλάκια που τρελαίνεται για μυστήρια,
ένα αγοράκι που αγαπάει τη μουσική,
μια δυσκολία στο σχολείο,
μια αδερφική σχέση που χτίζεται,
μια προσπάθεια να μάθει να λέει την αλήθεια,
ένα άθλημα,
ένα όνειρο.
Όλα μικρές ψηφίδες που περιμένουν να μπουν στη θέση τους.
Ύστερα ρωτάω:
«Τι θέλεις να του πει ο Άη Βασίλης;»
Γιατί η φωνή του δεν είναι απλώς χριστουγεννιάτικη.
Είναι σοφή, γλυκιά, τρυφερή και η μόνη φωνή που ένα παιδί ακούει χωρίς να αμύνεται.
Άλλο παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση, άλλο ασφάλεια, άλλο πεισματάκι να γίνει δύναμη,
άλλο, πολύ απλά, να νιώσει ότι το βλέπουν.
Κι έτσι αρχίζει να γράφεται η επιστολή.
Με αστεράκια που λάμπουν στον χριστουγεννιάτικο ουρανό, με ξωτικά που κάνουν ζαβολιές, με τον Ρούντολφ να διεκδικεί τα μπισκότα, με ενσυναίσθηση και με μια καρδιά που κοιτάει το παιδί σαν να το ξέρει στ’ αλήθεια.
Δεν γράφω ποτέ «αγαπητό μου παιδί».
Γράφω πάντα σε ένα συγκεκριμένο παιδί με τις χαρές του, τις δυσκολίες του, τις νίκες του, την καλοσύνη του.
Και όλα αυτά μπαίνουν στο χαρτί για να το ανοίξει το παιδί το πρωί των Χριστουγέννων και να νιώσει ότι η μαγεία είναι πραγματική.
Γιατί τον Άη Βασίλη ίσως να μην χρειάζεται να τον δεις, φτάνει να σε δει εκείνος!
Και μέσα από ένα γράμμα, αυτό ακριβώς προσπαθώ να κάνω:
να βλέπει το παιδί τον εαυτό του φωτεινό!